У м. Пагост нямецкім памешчыкам фон Гальмерсінам (па-вясковаму Герменсон) быў пабудаваны ў 1902 г. паравы млын на ўчастку мялі на падсыпным грунце на беразе р. Случ побач са сваёй сядзібай. Млын з чырвонай цэглы першапачаткова меў два паверхі (цокальны і наземны). Жорны ў рух прыводзіліся паравым рухавіком. Вадзяны млын, які існаваў, быў пабудаваны ў пачатку XIX стагоддзя ў 150 метрах вышэй па рацэ Случ, да гэтага часу ён быў разбураны ад драхласці.
У 1908 годзе на млыне здарыўся пажар, згарэлі ўсе драўляныя канструкцыі, пацярпелі людзі. У 1909 годзе памешчык пабудаваў спіртавы завод і адначасова аднавіў млын: узвёў яшчэ два паверхі для вытворчасці белай мукі. Абсталяванне прывезлі са старога вадзянога млына, які знаходзіўся ў 1 км ад вёскі Тычыны.
У 1917 годзе млын быў нацыяналізаваны савецкай уладай. Працаваў падчас акупацыі кайзераўскімі, затым польскімі войскамі. Пасля аднаўлення ўлады Саветаў з канца 1920 года належаў Старобінскай мукамольнай арцелі.
У 1929 годзе млын увайшоў у склад Старобінскага прамкамбіната. У канцы 1930 гадоў млынам загадваў Іваноўскі. З сакавіка 1940 года загадчыкам млына быў прызначаны Войнаў Уладзімір Тарасавіч. Ён працаваў на млыне 29 гадоў - да сакавіка 1968 года. Побач з млынам стаяў 4-кватэрны, а пазней - 2-кватэрны дом для работнікаў млына.
У перыяд Вялікай Айчыннай вайны млын працягваў працаваць. У 1942 годзе ў вёску Пагост на адзін дзень прыязджала з Германіі дачка памешчыка Герменсона, аглядала млын, засталася задаволена яе захаванасцю. Усю акупацыю мельнікі былі звязаны з партызанамі Старобіншчыны.
У сярэдзіне 1950 гадоў да будынка млына былі зроблены прыбудовы для дызельнага рухавіка і для ліцейнага цэха па вырабе металічнага посуду: чыгуну, патэльняў, лыжак і інш.
Побач з млынам знаходзіліся драўляны мост праз раку Случ і падвесны мост.
У пачатку 1960 гадоў, калі калгаснікі сталі атрымліваць зарплату грашыма, а не натурпрадуктамі сельскай гаспадаркі (у тым ліку збожжам), працы на млыне стала значна менш.
У красавіку 1964 года пачалося будаванне Салігорскага вадасховішча. Пры яго будаўніцтве бераг вакол млына затапіла, доступ да яго стаў цяжкім.
У сакавіку 1968 года млын зачынілі.